Κερατο...

Εχω ακουσει πολλες ιστοριες, για πολλες σχεσεις, ισως για τις περισσοτερες τις οποιες γνωριζω οτι καπου, καποτε, καπως μεσα στην σχεση αυτη υπαρχει ενα η ισως και περισσοτερα γεγονοτα απιστιας.

Κι εγω εχω απιστησει, μια φορα, και μενα σιγουρα με εχουν κερατωσει και εχω υπαρξει και το τριτο προσωπο σε μια σχεση και μπορω να πω οτι εχω μια ολοκληρωμενη εικονα για το ολο θεμα.

Με τον καιρο που περναει διαπιστωνω οτι οι αποψεις μου πανω στο θεμα, θες απο εμπειρια, θες απο ορθολογισμο, θες απο ηθικη , οτι αυτο το πραγμα ειναι απαραδεκτο. Δεν λεω , ανθρωποι ειμαστε, λαθη κανουμε. Και ισως και αυτο καμια φορα να αποτελει ενα απλο λαθος, ανθρωπινο λαθος.

Ομως οσο περισσοτερο το σκεφτομαι, τοσο καταληγω οτι δεν μπορει να ειναι απλα ενα λαθος. Καταληγω οτι οι αιτιες ειναι πολλες, πολυδιαστατες και οτι οι ευθυνες βαραινουν ολους οσους εμπλεκονται, ισως καποιον περισσοτερο , ισως καποιον λιγοτερο, ομως ολοι ειναι συνυπευθυνοι.

Δεν ξερω ειλικρινα πως θα το αντιμετωπιζα αν ειχα σχεση και με κερατωνε, δεν ξερω αν θα γινομουν ποτε το τριτο προσωπο, παντως μπορω ισως με σιγουρια να πω οτι δεν θα κερατωσω. Πιστευω οτι θα εχω απο την μερια μου μονο ευθυνες για τα πρωτα δυο σεναρια, αυτα ακομα δεν μπορω να τα αποκλεισω, αλλα το τριτο νομιζω οτι μπορω να το αποκλεισω.

Τωρα οσοναφορα αυτους που το κανουν, ο καθενας ο,τι κανει το βρισκει μπροστα του. ευτυχως η δυστυχως.