The big things and the small things!

‘You maybe capable of great things, but life consists small things‘

Χθες το βραδυ πριν πεσω να κοιμηθω, οπως το εχω συνηθειο , διαβαζα λιγο απο εδω και λιγο απο εκει αποσπασματα απο τα αγαπημενα βιβλια μου (...οπως αποχαιρετουμε φιλους οταν τελειωσει η βραδια και μια φιλαμε τον ενα μια τον αλλον , χωρις να θελουμε να αφησουμε κανενα παραπονεμενο, καπως ετσι και εγω αποχαιρετω τα βιβλια μου οταν παω για υπνο...)

Και επεσα πανω σε αυτες τις γραμμες, που σας εχω κανει παραθεση παραπανω. Ενιωσα σαν να προσπαθουσα τοση ωρα να κατεβω μια σκαλα στα σκοτεινα και ξαφνικα καποιος μου αναψε τα φωτα.

Συνειδητοποιησα οτι τον τελευταιο καιρο , εχοντας ουσιαστικα βιωσει μια πολυ σημαντικη αλλαγη στην ζωη μου, οπως η αλλαγη καριερας, προσπαθουσα να σεκφτω που θα ηθελα να δω τον εαυτο μου σε 5 η ακομα σε 10 χρονια, και ειχα παραμελησει παντελως τα καθημερινα, μικρα πραγματα, τις ευτελεις αυτες μικρες ασχολιες που ομως τελικα ειναι αυτες που δινουνε νοημα στην ζωη μας. Καποια στιγμη τελικα με πηρε ο υπνος.....Και ξυπνησα το πρωι σε ενα σπιτι χαος, σε ενα σπιτι με απλυτα πιατα και ασιδερωτα ρουχα και καθως επλενα τα πιατα και διπλωνα τα ρουχα να τα ετοιμασω για το σιδερωμα, σκεφτομουν ακομα αυτες τις δυο γραμμες.

Τυχερος αυτος που εμαθε και απολαμβανει τα μικρα πραγματα στην ζωη, γιατι τελικα αυτα εχουνε αξια και αυτα αφηνουνε μια ωραια γευση στο στομα...

Πρωτα πρωτα να παρουμε τις μικρες καθημερινες χαρες και να τις βαλουμε στην ζυγαρια και ας βαλουμε στην αλλη πλευρα της ζυγαριας τις μεγαλες χαρες, αυτες που προγραμματιζουμε οπως την ημερα του γαμου μας, η αυτες για τις οποιες κοπιαζουμε τοσο οπως ενα πτυχιο, οπως μια προαγωγη. Και τελικα αυτο που βλεπουμε ειναι οτι οσο σημαντικα και να ναι αυτα τα πραγματα στην ζωη μας , και απαραιτητα, και καλα κανουμε και τα θελουμε και τα προγραμματιζουμε και προσπαθουμε για αυτα, αν η καθημερινοτητα, ειναι στερημενη απο μικρες χαρες, η ακομα χειροτερα δεν εχουμε μαθει να την απολαμβανουμε για αυτο που ειναι και για αυτο που ειμαστε, τοτε σιγουρα καμια μερα του γαμου, κανενα πτυχιο , καμια στιγμη δοξας και κανενα χειροκροτημα δεν θα ειναι αρκετο για να καλυψει το κενο μας.

Ας δουμε τωρα τα μεγαλα πραγματα, και τα μικρα πραγματα. Καλως η κακως γεννηθηκαμε στην ελλαδα του σημερα, και καλω ς η κακως η ελληνιδα γυναικα αφηνει τουλαχιστον ενα μερος της ταυτοτητας της να προσδιοριστει απο το ποσο νοικοκυρα ειναι. Τωρα αν αυτο ειναι λογικο η οχι, αν ειναι θετικο η αρνητικο , ο καθενας το αποφασιζει μονος του , αλλα εγω τουλαχιστον μερος της ταυτοτητας μου, το προσδιοριζω με το ποσο νοικοκυρεμενη η ανοικοκυρευτη , πιο σωστο στην δικη μου περιπτωση ειμαι...

Ενα μεγαλο πραγμα για μενα λοιπον θα ητανε να εχω μια καλη καριερα, και σιγουρα εχω τις δυνατοτητες να το πραγματοποιησω. Εχω ολα τα φοντα, εχω σπουδασει , εχω αφιερωσει χρονο, εχω μαθει ξενες γλωσσες, αλλα μεσα σαυτο το φρενηρη ρυθμο μαθησης και προσπαθειας για επιτυχια ξεχασα να μαθω να βαζω προγραμμα στην ζωη μου για να εχω ενα σωστο νοικοκυριο. Δεν εμαθα να πλενω πιατα, να σιδερωνω, να μαγειρευω....Μην με παρεξηγειτε, ξερω να τα κανω, απλα δεν εμαθα να τα θεωρω σημαντικα για μενα, γιατι τα θεωρω μικροπραγματα. Ομως η ζωη τελικα αποτελειται απο τα μικροπραγματα, απο τα δυο πιατα που θα πλυνεις και απο τα ρουχα που θα διπλωσεις πριν πας για υπνο, απο το τηλεφωνο που θα παρεις ενα φιλο να πεις γεια, απο το ενα ευρω που θα αποφασισεις να αποταμιευσεις, απο τα δεκα λεπτα παραπανω που θα κατσεις να διαβασεις για τις εξετασεις...

Ακομα ενα μεγαλο πραγμα, για μενα, ενας μεγαλος στοχος ειναι να κανεις παιδια και να τα μεγαλωσεις για να γινουνε σωστοι ανθρωποι. Πραγματικα μεγαλος στοχος, και δυσκολος και κανενας δεν μπορει να σου πει οτι εχεις βαλει λαθος στοχο και οτι δεν τα σκεφτεσαι καλα τα πραγματα. Αν μη τι αλλο το ενστικτο της αναπαραγωγης και η μητροτητα ειναι ρυθμιστικοι παραγοντες της ζωης μιας γυναικας. Ελα ομως που ενω μπορεις να κανεις παιδια και να τα μεγαλωσεις με αγαπη και φροντιδα, το πιο σημαντικο ειναι να μπορεις να κανεις τα μικροπραγματα, να μπορεις να ξυπνας καθε βραδυ χωρις να χανεις την υπομονη σου, να σκουπιζεις καθε μερα το πατωμα για να μην βρισκουνε λογης λογης αντικειμενα κατω και τα τρωνε , να θυμασαι να τους παιρνεις καθε μερα και απο ενα δωρακι απο το περιπτερο και να τους το δινεις, να εχεις χρονο να τους στιβεις ενα πορτοκαλι το πρωι...

Γενικοτερα , πιστευω οτι ολη η ζωη μας κυβερναται απο το ποσο καλα τα καταφερνουμε στα μικρα πραγματα , ειτε αυτα αποτελουνε υποσυνολα δρστηριοτητων για τα μεγαλα πραγματα, ειτε αυτα αποτελουνε μικροπραγματα, και λεπτομερειες που καποιος θα μπορουσε ναπει οτι δεν θα ελειπαν σε κανεναν.

Τελικα ομως, το χρωμα στην ζωη το δινουνε τα μικρα πραγματα, οι λεπτομερειες, αυτα τα χαζα και ισως ασημαντα πραγματα που προσπερναμε καθε μερα στην ζωη μας και δεν τα βλεπουμε για αυτο που πραγματικα ειναι... τα δευτερολεπτα της ζωης μας που περνανε. Καθε τι που αγγιζουμε, μας αγιζει. Καθε τι που δημιουργουμε, μας γεμιζει. Και ειναι τελικα στο χερι μας , να ζησουμε την ζωη μας, στο φουλ η να αφησουμε πολλα να μας προσπερασουνε μονο και μονο γιατι δεν ειναι μεγαλα, μονο και μονο γιατι καποιος θα πει....λεπτομερειες.....