Περιεργοι στιχοι

Υπαρχει ενα κομματι μεσα μου, που δεν ελεγχω.
Υπαρχει ενα γελιο μεσα μου, που εδω και καιρο κοιμαται.
Υπαρχει μια αναγκη ανεξηγητη, μεσα μου, φιμωμενη.

Το ξερω, δεν θα διαβασεις ποτε σου αυτες τις λεξεις,
και καπου αν τις δεις, απλα θα τις προσπερασεις.
Τραγικη φιγουρα εχω καταντησει, και γελοια

Μα ειναι αδιανοητο για μενα να συνεχισω να υπαρχω,
χωρις να λυσω το αινιγμα που αφησε αιωρουμενο η δικη σου απουσια.

Γιαυτο νιωθω την αναγκη να σου γραψω,
χωρις που θα αρχισω και που θα καταληξω να ξερω
Νιωθω την αναγκη τις λεξεις να σου φωναξω,
ομως και παλι, αξιοπρεπως θα σιωπησω.

Κι ας σαγαπω
Κι ας υποφερω.

Το μονο που αξιζε να πω,
αυτο που αληθεια θα πρεπε να ξερεις,
θα το πλακωσει η σιωπη,

γιατι κανενα λουλουδι δεν ανθισε μεσα στα σκοταδια,
καμια ζωη δεν αντεξε χωρις νερο,
καμια αγαπη δεν επεζησε την αδιαφορια.

Και ο πονος ποτε δεν ρωτησε,
αν εχεις χρονο να αφιερωσεις.
Αμειλικτος εισχωρησε, και εμεινε , και ριζωσε.