Οι φρονιμητες

Αυριο θα ωριμασω, σαν το σταφυλι

Αυριο την τρελα μου θα χασω, προωρα, without warning really….

Χειρουργικα θα αφαιρεθουνε οι δυο φρονιμητες

Που να ξεραν οι δολιοι αυριο τι τους περιμενει....

.....μια εξωση ξεγυρισμενη!

Ευγενικα στο ραντεβου θα παω μεσα στην αγωνια

Και βλακωδεστατα θα πω κανα δυο απελπισμενα αστεια.

Το στομα μου θα ανοιξω , θα παρει την βελονα και θα με σημαδεψει.

Θα με πονεσει λιγο και θα χεστω απ’τον φοβο μου, μα θα του πω του πισινουλη μου

να μην τολμησει αληθως να αφοεδευσει

Τις πεντε ενεσουλες κακην κακως θα αντεξω

Μα το μετεπειτα, αν και μουδιασμενη, μπα...δεν θα το παλεψω.

Και γκραγκ και γκρουγκ και ενα κομπρεσερ μεσ’το μυαλο δονειται

Και μεσα σε εκεινο το λεπτο η αντοχη μου εξαντλειται.

Τι προσευχες θα πω, τι ωωωωμ και ζεν και βουδα,

Θα νιωθω πως θελω να εκτιναχθω και θα μουγκριζω σαν πληγωμενη αρκουδα.

Μετα θα ερθουνε τα ραμματα, σταυροβελονια , οπα και πιασε τσιγγελακι,

Ενας ο οδοντογιατρος και μια η γιαγια μου, μου πλεκουνε για προικα κουβερτακι

Και τελος ,δαγκω τωρα , θα μου πει το απαισιο βαμβακι, και σπιτι θα με στειλει,

Στο φορουμ να κλαφτω λιγακι.....

Εγω ομως, πονηρη, θα τρεξω στο ψυγειο να παρω το παγακι

Γιατι ετσι με συμβουλεψε ενα καλο και ζουπηχτο σεξυ γερμανακι.

Με την κομπρεσα θα την βγαλω μεχρι και το πρωτο τριωρο να περασει,

Και οταν μυρμηγκιασμα θα αρχισει, και τα χειλη μου να νιωθω, τοτε η γκρινια θα με πιασει....

Γαμω τους φρονιμητες μου, κολοδοντα απαισια, δεν γινεται να μην βγαινατε

Και να περνουσα instead μια εβδομας θεσπεσια?